شهیده دانش‌آموز «زینب کمایی» که توسط منافقین به شهادت رسید، دفتر خودسازی داشت که هر شب کارهایش را محاسبه می‌کرد، از خواندن نماز به موقع تا کم خوردن غذا.
شهید 14 ساله زینب(میترا) کمایی به سال 1346 در آبادان به دنیا آمد؛ پدرش به نام‌های ایرانی علاقه داشت و اسم او را «میترا» گذاشت؛ وقتی او بزرگ شد، از نامش ناراضی بود و به همین خاطر آن را به «زینب» تغییر داد.
آنهایی که مسبب فتنه بودند باید جوابگو باشند، چرا نمی آیند معذرت خواهی کنند، چرا نمی آیند موضع شان را مشخص کنند؟ چرا اینقدر دل رهبر را خون می کنند؟ این غائله برای چه به پا شد؟ ما از نظر اقتصادی، مالی، اجتماعی از هر نظری ضربه های بدی خوردیم، حالا این درگیری ای که اینها ایجاد کردند، بیایند معذرت خواهی کنند و به ملت بگویند ما اشتباه کردیم ما را ببخشید، هیچوقت نمی توانیم از کسانی که مسبب این مسئله بودند بگذریم، الان پدر این بچه باید در این ساعت در خانه باشد و از این حق محرومش کردند.
.....................
سیدعلیرضا ستاری در وبلاگ شخصی‌اش، خود را بدین شرح معرفی کرده بود: «امدادگر هلال احمر که در روز عاشورای حسینی توسط کوفیان تهران مورد ضرب و جرح و پس از آن انواع شکنجه وحشیانه قرار گرفت و اینک ... ولی خوشحال از سربلندی در برابر بهترین دوستش خدا، در این آزمون سخت». وی همچنین در جایی دیگری آورده است: «خسته ام از گرگ بودنها در لباس میش از نامردیها در لباس مرد از.... صراطهای مستقیم.»
ست نوشته ای از شهید احمد رضا احدی رتبه یک کنکور پزشکی سال 64
چه کسی می داند جنگ چیست؟
چه کسی می داند فرود یک خمپاره قلب چند نفر را می درد؟
چه کسی می داند جنگ یعنی سوختن، یعنی آتش، یعنی گریز به هر جا، به هر جا که اینجا نباشد، یعنی اضطراب که کودکم کجاست؟
جوانم چه می کند؟ دخترم چه شد؟
به راستی ما کجای این سوال ها و جواب ها قرار گرفته ایم ؟
کدام دختر دانشجویی که حتی حوصله ندارد عکس های جنگ را ببیند و اخبار آن را بشنود.
از قصه دختران معصوم سوسنگرد با خبر است؟
آن مظاهر شرم و حیا را چه کسی یاد می کند که بی شرمان دامنشان را آلوده کردند و زنده زنده به رسم اجدادشان به گور سپردند.
کدام پسر دانشجویی می داند هویزه کجاست؟
ماجرای شهید شدن کوچکترین سرباز خمینی (ره) از زبان یک فرمانده عراقی
حسن باخرد از راویان دفاع مقدس در جمع زائران کربلای ایران در مسیر اهواز به خرمشهر گفت: شهر خرمشهر در زمان جنگ سقوط کرد و اولین شهری بود که در جنگ هشت ساله به دست عراقی‌ها فتح شد و البته تلاش زیادی برای بازگرداندن آن انجام شد.
خرمشهر از مرز شلمچه اشغال شد و این شهر 500 روزی در دست عراقی‌ها بود و زمانی که آزاد شد به حقیقت امام فرمودند: «خرمشهر را خدا آزاد کرد». در این زمینه کتاب‌های بسیاری نوشته شده است؛ در یکی از این کتاب‌ها یک سرباز عراقی می‌گوید: «در زمان اشغال خرمشهر من راننده بودم یک هفته تمام طول کشید تا تمام وسایل، اجناس، ابزار، اسباب و عتیقه‌جات و هر آنچه که در خانه‌های مردم خرمشهر بود را به شهر بصره ببریم، هر محله را یک فرمانده عراقی سرپرستی می‌کرد و البته تصمیم‌گیری بر این شده بود که هر چه طلا و جواهر از خرمشهر به دست می‌آید تحویل پسران صدام شود و البته هر چه در گمرگ پیدا می‌کردیم همان‌گونه پلمپ شده و نو در اختیار فرماندهان عراقی قرار می‌گرفت».
با به راه افتادن جریانی برای رویارویی با متعرضان به حرم‌های حضرت زینب(س) و همچنین حضرت رقیه(س)، گروهی‌هایی چه از داخل کشور سوریه و چه از خارج کشور سوریه به منظور دفاع از این حرمین شریفین، تحت عنوان مدافعان حرم، به یکدیگر پیوستند.
به گزارش خبرنگار«خبرنامه دانشجویان ایران»؛ در این بین افرادی نیز از اقسانقاط کشور ما به همین منظور داوطلبانه به این گروه‌ها پیوستند و به طبع پس از گذشت چندی، یک به یک خبر شهادت برخی از آنها به گوش رسید و پیکرهای مطهر ایشان پس از بازگشت به کشور، با احترام تشییع و در گلزارهای شهدا دفن شد.
بر همین اساس، بر آن شدیم تا در این گزارش، به بررسی تشییع و محل تدفین این شهدا به اختصار بپردازیم که در ادامه متن می‌بینید.
چرا حسن باقری به دیدار امام (ره) نرفت؟
غلامحسین افشردی (حسن باقری) در روز 25 دی ماه اسفند ماه سال 1334 شمسی در خانواده ای دوستدار اهل بیت (علیهم السلام) چشم به جهان گشود. او از کلاس سوم دبیرستان شروع به فعالیت های سیاسی و اجتماعی کرد.
در سال 1354
در رشته دامپروری دانشگاه ارومیه قبول شد. در این زمان، در کنار تحقیقات و
مطالعات منظمی که در زمینه موضوعات اسلامی داشت، در کلاس ها و مسجد دانشکده
برای دانشجویان درباره اصول عقاید اسلامی صحبت کرد. این کار او موجب کینه و
بغض مسئولان دانشکده شد و سرانجام او را اخراج کردند.
شهید باقری به دلیل بهره مندی از هوش و استعداد فوق العاده در طول دوران حیات خویش در سالهای اولیه جنگ تحمیلی منشأ برکات فراوانی از جمله ایجاد اولین قرارگاه مشترک سپاه و ارتش(قرارگاه نصر) شد. وی که اولین فرمانده قرارگاه نصر بود پس از عملیات رمضان به سمت فرماندهی «قرارگاه کربلا» و جانشین فرماندهی کل در قرارگاه های جنوب منصوبمی شود.پس از شکل گیری سازمان رزمی سپاه با توجه به توان و تجربه های شهید باقری ، وی به عنوان جانشین فرماندهی یگان زمینی سپاه برگزیدهمی شود.
شهید باقری که در بین رزمندگان به «سقای بسیجیان» معروف بود، تفکر ویژه دفاعی- نظامی خویش را در عملیات های مختلفی همچون ثامن الائمه (شکست حصر آبادان)، طریق القدس(فتح بستان)، فتح المبین و بیت المقدس (فتح خرمشهر) به فعلیت رساند و صادقانه در این راه مجاهدت کرد و در حالی که میقات خویش را در جبهه های نبرد یافته بود، ماندن در جبهه های جنوب را بر رفتن به سفر حج ترجیح داد و سرانجام در 9 بهمن 1361 به شهادت رسید.
